Michaël Hiep (Amsterdam, 1959) zat het tekenen al vroeg in het bloed. Geplaagd door astmatische-bronchitis was hij meer dan andere kinderen op zichzelf aangewezen en zat vaak binnen te tekenen als anderen buiten speelden. Zo ontwikkelde hij de aanleg waarmee hij geboren was, raakte in de ban van het potlood en won menige tekenwedstrijd. Het van jongs af aan bestuderen van de ‘kleine grote’ dingen om hem heen, leverde Hiep al snel een grote vormbeheersing op.
In diezelfde tijd, zo rond zijn 13de jaar, werd ook Hieps belangstelling voor religie en symboliek gewekt. Als misdienaar in de Vrij Katholieke Kerk groeide de jongen op met het idee ooit priester te kunnen worden. Hij assisteerde bij doop, huwelijk, overlijden en crematie en ontving voorbereidende wijdingen op het priesterschap.
Dit heeft ongetwijfeld zijn weerslag gevonden in zijn denken. Later echter verliet Hiep het Vrij-Katholiek Seminar om zich geheel te kunnen wijden aan de schilderkunst.
Gefascineerd door de rijke vormenwereld van de natuur en van de cultuur is Hiep het realisme in de kunst altijd trouw geweest. In de academietijd echter, was abstraheren soms juist een opdracht. Terwijl docenten als Brouwer en Cardenas hem aanmoedigden daarin verder te gaan, zag de jonge Michael dit meer als mislukking en “belediging” van de prachtige realiteit om hem heen. In 1981 studeerde Hiep af aan de Gerrit Rietveld academie op “vrije techniek, specialisatie: olieverfschilderen”. Daarna exposeerde hij regelmatig in galeries en musea zowel in Nederland als in het buitenland, o.a. in Amsterdam, Haarlem, Den Haag, Londen en Parijs.
Hiep publiceerde diverse didactische artikelen in Artschool Magazine en er werden kaarten van zijn werk uitgegeven. Voor verschillende buitenlandse postzegelseries vervaardigde hij schilderijen en Hiep liet zich interviewen voor krant en radio.
Michael Hiep woont nu in Hilversum en schildert en schildert en schildert…